ចំណាប់អារម្មណ៍របស់ប្រិយមិត្រ
ចំពោះរឿង«ដោយសារយើងជាGay»
- សង្ឃដីការបស់ភិក្ខុមួយអង្គ
*ខ្ញុំមិនដឹងថាគួរតែមានយោបល់យ៉ាងដូចម្តេច ក្នុងរឿងនេះឡើយ… ព្រោះសាច់រឿងសរសេរបានល្អ… ប៉ុន្តែសាច់រឿងមានទំនោរដូចខ្សែភាពយនុ្ត… ពិសេសភាពយន្តថៃ…។
*ខ្ញុំមិនមែនមិនគាំទ្ររឿងនេះទេ តែខ្ញុំក៏មិនប្រាថ្នាឱ្យសង្គមនេះក្លាយទៅជាបែបនេះ នោះក៏ទេដែរ ព្រោះវាអាចបណ្តោយឱ្យយើងបាត់បង់នូវភាពម្ចាស់ការ… លែងខ្វល់ពីម៉ែឪ វប្បធម៌ សីលធម៌របស់ប្រទេសយើង…។ តែបើសរសេរក្នុងន័យអប់រំ ដើម្បីបញ្ចៀបកុំឱ្យជ្រុលហួសពេកនោះ វាពិតជាប្រសើរណាស់។
*រឿងនេះ អ្នកនិពន្ធមានស្នាដៃសរសេរហ្នឹង… ល្អគួរសម…
ពីគ្រូប៉ោកប៊ិន
- បងស្រីម្នាក់
សួស្តីប្អូនប្រុស!
បងទើបតែអានរឿង “ដោយសារយើងជាgay” ចប់ថ្មីៗនេះ។បងសូមសរសើរប្អូនម្តងទៀតដែលបានលើកយកប្រធានរឿងនេះមកសរសេរ។ បងពិតជាពេញចិត្ត ចំពោះការដែលប្អូនបានដាក់ទម្ងន់ឲ្យតួអង្គ “រាជ” តំាងពីដើមរហូតដល់ចប់។ បងក៏ពេញចិត្តចំពោះទឹកចិត្តស្រឡាញ់ និងប្រច័ណ្ឌរបស់វត្តីណាស់ដែរ។ និយាយឲ្យចំទៅ រឿងនេះមានការឆ្លុះបញ្ចាំងពីសង្គមយើង នាសម័យនេះបានយ៉ាងល្អ។
បងហាក់មិនជាច្បាស់ទេចំពោះការហៅរាជ និងវុធថា gay ព្រោះបុរសស្រឡាញ់បុរសដូចគ្នាគេ មានឈ្មោះថា msm (Man has sex with man) ។ បងធ្លាប់ស្តាប់កម្មវិធីអប់រំតាមវិទ្យុហើយបានឮគេ ហៅបែបនេះ។ បងស្មានថា ការប្រើពាក្យភាសាអង់គ្លេសលាយមួយៗជារបៀបសរសេរម្យ៉ាង តែបងមិនដឹងថាអ្នក អានមានអារម្មណ៍យ៉ាងណានោះទេ ជាពិសេសចំពោះអ្នកដែលមិនសូវមានចំណេះដឹងភាសា។
ថ្ងៃនេះបងមានតែយោបល់បន្តិចបន្តួចនេះទេ។ បងសង្ឃឹមថាប្អូនមិនប្រកាន់នឹងយោបល់ទំាងនេះ ទេ។សូមជោគជ័យលើការសិក្សា និងការតែងនិពន្ឋណាប្អូនប្រុស!
ពីបងស្រីសំណាង
- ប្រិយមិត្រម្នាក់
យោបល់របស់ខ្ញុំនៅក្នុងរឿង«ដោយសារយើងជាGay» គឺថាសាច់រឿងទាំងមូល គឺល្អ! ប៉ុន្តែខ្ញុំសូមលើកឡើងនូវចំណុចល្អក្នុងរឿងនេះ គឺខ្ញុំមិនដែលបានអានអត្ថបទណា ដែលមានGayស្រឡាញ់គ្នាយ៉ាងនេះទេ។ ឧទាហរណ៍ការពិត រូបខ្ញុំផ្ទាល់ ក៏មានចរិតស្រឡាញ់បុរសដែរ ប៉ុន្តែមិនមានអ្នកណាស្រឡាញ់ខ្ញុំស្មោះ! ហើយខ្ញុំសូមសរសើររាជ ដែលស្រឡាញ់វុធ ស្មោះស្មគ្រ។ វុធជាអ្នកដើរចេញពីផ្លូវនេះ គឺល្អណាស់សម្រាប់ខ្លួនគេ កុំឱ្យលំបាកទៅថ្ងៃមុខកាន់តែខ្លាំង។ ចំណុចបដិសេធ គឺក្នុងរឿងនេះ វត្តីគឺជាអ្នកដែលដើរលើផ្លូវនេះដោយខ្លួនឯង ហេតុអ្វីនាងឈឺចាប់? នាងប្រចណ្ឌ? ហើយក៏ជាអ្នកបោះបង់រាជចោលទៀត។ នាងត្រូវតែនៅមើលថែគេ ក្នុងនាមនាងប្រពន្ធរបស់គេ។
ខ្ញុំសូមអរគុណអ្នកនិពន្ធ Hotguy ដែលបាននិពន្ធរឿងនេះសម្រាប់ពួកGay ក៏ដូចជាសម្រាប់រូបខ្ញុំផ្ទាល់ផងដែរ។
ថ្ងៃពុធ.០៧.មេសា.២០១០
ពីខ្ញុំព.ច.តុលា
- ប្រិយមិត្រម្នាក់ទៀត
ក្រោយពីបានអានរឿងនេះចប់ ខ្ញុំសូមសរសើរដល់អ្នកនិពន្ធ ដែលអាចរកនឹកឃើញអំពីសាច់រឿងបែបនេះយកមកសរសេរ។ ម្យ៉ាងទៀត អ្នកនិពន្ធអាចសរសេរចំណងបញ្ហាបានយ៉ាងល្អ។ ប៉ុន្តែតាមការយល់ឃើញរបស់ខ្ញុំ ប្រលោមលោកទាំងឡាយ ដែលមានចំណងបញ្ហាភាគច្រើន វាធ្វើឱ្យយើងពិបាករកដំណោះស្រាយណាស់។
ដូចជាក្នុងរឿងនេះជាដើម បើយើងសរសេរចំណងបញ្ហាបានល្អហើយនោះ យើងប្រាកដជាពិបាករកដំណោះស្រាយជាមិនខាន។ តាមដំណោះស្រាយរឿងនេះ វាដូចជាអយុត្តិធម៌ណាស់សម្រាប់ពួកGay និងស្រី្តស្មោះស្នេហ៍ម្នាក់នោះ។ តាមការសង្កេត ពេលចូលដល់ចំណងបញ្ហា តួអង្គទាំងបីជួបនូវការឈឺចាប់រហូត រហូតដល់ទីបញ្ចប់នៃសាច់រឿង ដែលជាដំណោះស្រាយនោះ។ អ្នកនិពន្ធដោះស្រាយឱ្យតួអង្គទាំងបីព្រាត់ប្រាស់គ្នា ហើយតួអង្គដែលជាអ្នកនៅកណ្តាល(រាជ) នោះត្រូវបាត់បង់អ្វីៗគ្រប់បែបយ៉ាង។
តែក៏សូមសរសើរដល់ការដោះស្រាយបានយ៉ាងល្អ។ យើងអាចវិភាគទៅលើសាច់រឿង បើឱ្យបុរសទាំង២ជួបគ្នា វាមិនអាចទៅរួច ធ្វើដូចនេះ គឺអ្នកដទៃមិនទទួលស្គាល់ ព្រមទាំងផ្នែកប្រពៃណីខ្មែរយើងមិនអាចឱ្យត្រូវរៀបការជាមួយប្រុសគ្នាឯងនោះទេ។ ប៉ុន្តែបើយើងឱ្យតួអង្គស្វាមីភរិយាជួបគ្នា ក៏វាមិនអាចទៅរួចដែរ ព្រោះតួអង្គ(រាជ) មិនដែលស្រឡាញ់តួអង្គស្រី (វត្តី) សូម្បីតែបន្តិច។ បើឱ្យតួអង្គប្រុសព្យាយាមស្វែងយល់ចិត្តតួអង្គស្រី ក៏វាមិនកើត ព្រោះគេបានស្រឡាញ់តួអង្គ(វុធ)រួចទៅហើយ។ ហើយជាពិសេសគេជាGay ៕
រិះគន់ដើម្បីស្ថាបនា!
ពីន.សុ.ច
ព្រ.ហ. ០៨.មេសា.២០១០
- ប្រិយមិត្រចុងក្រោយ?
ជីវិតមានលក្ខណៈសាមញ្ញ ជាការជ្រើសរើស! យើងជ្រើសរើសស្រឡាញ់នរណាម្នាក់ គឺយើងជាអ្នកទទួលយកលទ្ធផលនោះដោយខ្លួនឯង! យើងជាអ្នកបង្កើតឡើង ហើយក៏យើងជាអ្នកទទួលយកនូវលទ្ធផលនោះដែរ ទោះបីឈឺចាប់ សប្បាយមានក្តីសុខយ៉ាងក្តី ក៏ត្រូវតែទទួលទាំងអស់… វាជាការជ្រើសរើសរបស់យើង!
ពី.អំ.ឌុត
- ប្រិយមិត្តដែលមិនទាន់អានរឿងនេះ សូមចុចអាននៅទីនេះ!
ជាតិ និងពងស្វាស នឹងកើតមានភាពរំញោចដែលជួយដាស់អារម្មណ៍ឲ្យកម្រើកភាពស្រើបស្រាលកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ។ នៅពេលអវយវៈភេទរឹងពេញទីហើយ បុរសភាគច្រើនចូលចិត្តច្របាច់អង្អែលស្រាលៗត្រង់ថង់ពងស្វាសទាំងពីរ។ ការប៉ះពាល់ត្រង់ផ្នែកណាមួយនៃបរិវេណអវយវៈភេទ ក៏សុទ្ធតែជាការបន្ថែមភាពត្រេកត្រអាល ដល់អារម្មណ៍ផ្លូវភេទទាំងអស់ រួមទាំងផ្នែកផ្សេងៗក្រៅពីបរិវេណនោះផង ដូចជាត្រង់ដើមទ្រូងឬក្បាលដោះរបស់បុរសខ្លួនឯងជាដើម។
សួនសុបិន 