នៅពេលដឹងថាប្តីជាហ្គេយ៍ ភរិយាមួយចំនួនអាចនឹងមានអារម្មណ៍ថា ពិភពលោកទាំងមូលកំពុងត្រូវរលំរលាយ ឬផែនដីត្រូវជាប់គាំងស្ងៀមលែងដើរទៅមុខ។ ខ្លះទៀតមានអារម្មណ៍តក់ស្លុត ខឹង ខ្មាសអៀន ឈឺចាប់ ស្មុគស្មាញ ឆ្ងល់សង្ស័យ ឯកោ សោកសៅ… ខ្លះទទួលអារម្មណ៍ថាត្រូវស្វាមីក្បត់បោកប្រាស ភ័យខ្លាចអ្នកដទៃដឹងឮ អាណិតខ្លួនឯងនិងកូនៗ ផ្តន្ទាដាក់ទោសខ្លួនឯង រហូតធ្ងន់ធ្ងរបំផុតដល់ថ្នាក់មានគំនិតចង់សម្លាប់ស្វាមី សម្លាប់ខ្លួនឯងនិងកូនៗ ឲ្យស្លាប់ផុតពីទុក្ខវិបត្តិទាំងនេះ។ ដើម្បីជាការលួងលោមចិត្តដល់ខ្លួនឯង មិនថាអ្នកទទួលអារម្មណ៍យ៉ាងណា កុំគិតខ្លីឲ្យសោះ ជីវិតមានច្រកចេញជានិច្ច។
- តាំងសតិស្មារតី
ត្រូវតាំងស្មារតីឲ្យបាន នៅពេលត្រជាក់ចិត្តខ្លះហើយ ត្រូវខិតខំប្រមែប្រមូលរកមើលចំណុចល្អចំណុចខ្សោយ អ្វីដែលអាចទទួលយកបានអត់ធន់បាន ឬអ្វីដែលអត់ធន់មិនបានទទួលយកមិនកើត ដើម្បីរួបរួមទម្ងន់របស់ហេតុនិងផល ដែលអ្នកត្រូវបែកគ្នាឬនៅជាមួយគេបន្ត។ ការបែកគ្នានោះមានទាំងការបែកគ្នាជាអចិន្ត្រៃយ៍ស្អប់គ្នារហូតមិនមើលមុខ និងការបែកដោយធ្វើជាមិត្តភក្តិនឹងគ្នា នៅទៅមករកគ្នាបាន។ ពាក្យថានៅជាមួយគេនោះក៏មានទាំងបែបនៅដោយគ្មានលក្ខខណ្ឌដូចដើម ឬនៅបែបគ្មានទំនាក់ទំនងផ្លូវភេទ កំណត់ជីវិតបែបមានឥស្សរភាព ដោយភាគីទាំងសងខាងអាចមានអ្នកថ្មីរៀងៗខ្លួនបាន។
- ធ្វើការស្វែងយល់ពីអារម្មណ៍របស់ខ្លួនឯង ស្វាមី ហើយនិងកូនៗ
ដំណាក់ការដំបូងបំផុត បើអ្នកគ្មានអារម្មណ៍កើតទុក្ខភ័យព្រួយ ដោយចាត់ទុកវាថាជារឿងធម្មតា(មានតិចបំផុតដែលគិតបែបនេះ)ក៏មិនចាំបាច់ធ្វើអ្វីដែរ តែបើអ្នកកើតមានបញ្ហាទុក្ខព្រួយត្រូវព្យាយាមអូសទាញអារម្មណ៍របស់ខ្លួន ឲ្យត្រលប់មកសភាពដើមវិញឲ្យបានលឿនបំផុត។ ច្រើនគ្នាអាចពឹងអាស្រ័យនឹងមនុស្សនៅក្នុងគ្រួសារ មិត្តភក្តិញាតិសន្តាន (អាស្រ័យលើការជឿទុកចិត្តនិងជិតស្និទ្ធកម្រិតណា)ដើម្បីពិភាក្សារម្លែកទុក្ខសោក និងបន្ធូរអារម្មណ៍តានតឹង។ អ្នកខ្លះ អាស្រ័យលើការអានសៀវភៅស្វែងយល់អំពីហ្គេយ៍ ខ្លះទៀតអាស្រ័យលើគ្រូពេទ្យផ្លូវចិត្ត ហើយមានមួយចំនួនជាមនុស្សរឹងប៉ឹងខ្លាំងណាស់ដោយអាស្រ័យលើការធ្វើសមាធិរម្ងាប់អារម្មណ៍ដោយខ្លួនឯង។
ដំណាក់ការទី២ ត្រូវបបួលស្វាមីនិយាយគ្នាពីរនាក់តទល់ ដើម្បីឲ្យដឹងពីអារម្មណ៍ពិតប្រាកដឬសេចក្តីត្រូវការពិតប្រាកដរបស់គេ។ អ្នកអាចនឹងត្រូវដើរចេញពីភាពជាម្ចាស់ឬជាភរិយាត្រលប់មកស្ថិតនៅក្នុងឋានៈជាមិត្តភក្តិជិតស្និទ្ធក៏បាន ដើម្បីពេលមានបញ្ហានឹងបានពិភាក្សាគ្នា។
បើកូនៗធំអស់ហើយ អាចនិយាយនឹងពួកគេដោយបើកចំហពីរឿងឪពុកជាហ្គេយ៍ តែបើកូនៗនៅតូច អ្នកខ្លះអាចត្រូវបិទបាំងរឿងនេះទុកសិន ទម្រាំតែកូនៗអាចស្វែងយល់បានពីអ្វីដែលហៅថាហ្គេយ៍។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ គ្រួសារជាផ្នែកមួយដែលអាចបិទបាំងសង្គមខាងក្រៅព្រោះខ្លាចមានបញ្ហានៅក្នុងសង្គម។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏សុំឲ្យរម្លឹកថា ហ្គេយ៍ជាច្រើននាក់ទោះបីជាមិនអាចធ្វើជាស្វាមីដ៏ល្អតទៅទៀត តែគេក៏អាចធ្វើជាឪពុកដ៏ល្អនិងមិត្តដ៏ល្អបាន។
- បើកឱកាសឲ្យមានច្រើនច្រកសម្រាប់ដើរ
នេះមិនមែនមានន័យថា អ្នកត្រូវតែធ្វើចិត្តព្រមទទួលភាពជាហ្គេយ៍របស់ស្វាមីនោះទេ តែត្រូវជ្រើសរើសផ្លូវដើរដែលល្អបំផុតដោយមិនប្រើអារម្មណ៍ដូចជា មានហ្គេយ៍មួយចំនួនភ្ញាក់រឭកដឹងកំហុសខ្លួន មិនចង់ក្លាយជាហ្គេយ៍ តែក៏ធ្លោយវក់នឹងបរិស្ថានជុំវិញខ្លួន បើប្តូរកន្លែងធ្វើការ ប្តូរការសេពគប់មនុស្ស ប្រហែលជាអាចបញ្ឃប់ប្រតិកិរិយាបែបនោះបាន។ នៅក្នុងករណីនេះអ្នកគួរតែនិយាយផ្តល់ឱកាសឲ្យគេភ្ញាក់រឭក តែអ្នកខ្លះក៏មិនអាចបញ្ឈប់ព្រឹត្តិកម្មនេះបាន តែខំតាំងចិត្តបិទបាំងអារម្មណ៍ដែលត្រូវការក្លាយជាហ្គេយ៍ពេញលក្ខណៈរបស់ខ្លួន ដូច្នេះអ្នកអាចសម្រេចចិត្តរស់នៅបែកគ្នាក៏បាន។
- កុំនៅតែម្នាក់ឯង
ការនៅកណ្តោចកណ្តែងតែម្នាក់ឯង នឹងធ្វើឲ្យអ្នកកាន់តែគិតកាន់តែស្មុគស្មាញ កាន់តែឈឺចាប់ជាមួយនឹងបញ្ហាដែលកើតឡើង ធ្វើឲ្យមិនអាចស្វែងរកច្រកចេញបាន។ បច្ចុប្បន្នបញ្ហាដែលស្វាមីជាហ្គេយ៍កើតមានកាន់តែច្រើនឡើង ទើបបង្កើតឲ្យមានក្រុមឬមជ្ឈមណ្ឌលដែលអាចពិភាក្សាផ្តល់ការប្រឹក្សាបានយ៉ាងល្អមិនថាតាមប្រព័ន្ធអ៊ីនធើណេត សមាគមហ្គេយ៍ ឬមន្ទីរពេទ្យផ្លូវចិត្តឡើយ។ ដូច្នេះអ្នកគួរតែស្វែងរកសេវាកម្មទាំងនោះដើម្បីប្រឹក្សាផ្លាស់ប្តូរយោបល់។
*** ការពារខ្លួននឹងជំងឺផ្លូវភេទជាមួយហ្គេយ៍
មិនថាអ្នកសម្រេចចិត្តនៅជាមួយគ្នា ឬលែងលះគ្នាជាមួយស្វាមីដែលជាហ្គេយ៍នោះទេ អ្វីដែលសំខាន់គឺត្រូវត្រួតពិនិត្យរកមើលជំងឺ ដែលឆ្លងតាមទំនាក់ទំនងផ្លូវភេទក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន ដើម្បីការពាររោគឆ្លងតាមទំនាក់ទំនងផ្លូវភេទក្នុងពេលអនាគត។ វិធីដែលល្អបំផុតគឺត្រូវទៅពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យដើម្បីត្រួតពិនិត្យឈាម។ បើមានការរួមភេទកើតឡើងត្រូវប្រើស្រោមអនាម័យគ្រប់ពេល និងណែនាំស្វាមីឲ្យប្រើស្រោមអនាម័យគ្រប់ពេលដែលមានសម្ព័ន្ធផ្លូវភេទជាមួយបុរសដទៃ៕
បំណងល្អពី សួន សុបិន