ក្រោយពីបានបញ្ចប់ការសិក្សាថ្នាក់ទី១២ ខ្ញុំបានផ្លាស់ទីលំនៅពីជនបទ មកនៅទីក្រុងភ្នំពេញ ដើម្បីបន្តការសិក្សា។ កាលនោះ ខ្ញុំមានអាយុប្រហែល១៧ឆ្នាំនោះទេ ប៉ុន្តែដោយសារចង់ជូយសម្រួលដល់ជីវភាពគ្រួសារ ខ្ញុំក៏បានសំរេចចិត្តទៅដាក់ពាក្យធ្វើជាបុគ្គលិកបម្រើការងារនៅក្នុងផ្សារទំនើបមួយ ព្រោះតែគិតថាការធើ្វការនៅក្នុងម៉ាស៊ីនត្រជាក់ ជាការងារមួយដែលងាយស្រួលសម្រាប់មនុស្ស ដែលមិនមានចំណេះដឹងខ្ពង់ខ្ពស់ដូចរូបខ្ញុំ។ ជាលទ្ធផលវាបានសម្រេចជាប់ដូចបំណង ប៉ុន្តែដូចជាពាក្យមួយដែលបានពោលថា មនុស្សគិតមិនដូចទេវតាគិតនោះទេ។ ខ្ញុំមានការងារជាច្រើន និងមិនបានសម្រាកគ្រប់គ្រាន់។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី វាក៏បានផ្តល់នូវបទពិសោធន៍ដ៏ល្អ និងអនុស្សារីយ៍មួយចំនួន សម្រាប់ជីវិតរបស់ខ្ញុំ។
កាលនោះ ខ្ញុំមានមិត្តភក្កិជាច្រើនដែលម្នាក់ៗសុទ្ធសឹងចិត្តល្អ និងចេះជួយគ្នាខ្លាំងណាស់ ប៉ុន្តែនៅក្នុងជីវិតការងារ ឃើញថាការនិយាយស្តី ក៏ដូចជាការលេងសើច មានការនិយាយពាក់ព័ន្ធផ្លូវភេទច្រើន ប៉ុន្តែក្នុងន័យជាការកម្សាន្ត ឬលេងសើចប៉ុណ្ណោះ ដែលម្នាក់មានភាពស៊ាំទៅហើយ ប៉ុន្តែដោយសារបរិយាកាសដែលធ្លាប់តែសិក្សា និងការងារមានភាពខុសគ្នាខ្លាំង ទើបធ្វើអោយខ្ញុំមានការអៀនច្រើន។ ការអៀនប្រៀននេះមិនបានស្ថិតថេរយូរប៉ុន្មាន ខ្ញុំក៏មានភាពស៊ាំជាមួយនឹងរឿងនេះដែរ ។
ខ្ញុំក៏នៅចាំបានថា កាលនេះមានមិត្តម្នាក់ ដែលគាត់ជាមនុស្សម្នាក់ពូកែនិយាយលេងច្រើន ជាពិសេសពាក់ព័ន្ធនឹងការរួមភេទ។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី ខ្ញុំនៅតែចូលចិត្តនិយាយលេងជាមួយគាត់។ ជាទម្លាប់របស់គាត់ នៅខាងក្រៅកន្លែងលក់ រាល់ពេលដែលខ្ញុំដើរកាត់ គាត់តែងតែប្រាស់ខ្លួនដេក បង្ហាញនូវចំណុចទល់ៗឡើង មិនថានៅលើតុ លើម៉ូតូ ឬនៅលើគ្រែ តែខ្ញុំមិនបានចាប់អារម្មណ៍នោះឡើយ។
មានថ្ងែមួយ ខ្ញុំទៅយកទំនិញដាក់បំពេញធ្នើ ស្រាប់តែបានឃើញគាត់នៅទីនោះ ហើយក៏បាននិយាយលេងដូចរាល់ដង តែនៅពេលនោះ មានតែយើងពីរនាក់ប៉ុនោះ និយាយលេងមិនទាន់ចប់ផង ស្រាប់តែគាត់ចាប់ដៃរបស់ខ្ញុំ ដាក់លើកន្លែងទីទួលនោះអោយខ្ញុំស្ទាប។ នេះជាលើកដំបួង ដែលមានមនុស្សធើ្វដូច្នេះជាមួយខ្ញុំ ទើបធ្វើអោយខ្ញុំភ័យមែនទែន ទើបខ្ញុំទាញដៃចេញ ហើយរត់ចេញទៅក្រៅបាត់ទៅ។
កន្លងផុតបានមួយសប្តាហ៍ គឺជាថ្ងែដាច់ខែ និងឈានចូលខែថ្មី នៅពេលនោះមានបុគ្គលិកមួយ ចំនួនត្រូវបានចាត់អោយទៅរាប់ស្តុក ក្នុងនោះក៏មានរូបខ្ញុំមួយដែរ។ ចៃដន្យអី អ្នកដឹកនាំក្រុម គឺជារូបគាត់។ នៅពេលទៅដល់ក្នុងឃ្លាំង គាត់បានចាត់អ្នករួមក្រុមនៅរាប់ស្តុកនៅខាងក្រោម ចំណែកខ្ញុំ និងគាត់រាប់នៅខាងលើ។ នៅពេលទៅដល់ជាន់ទី១ខាងលើ គាត់ក៏បានបើកទ្វារ ដើម្បីចូល នៅពេលដែលពួកយើងបានចូលរួចគាត់កបានចាក់សោរ និងដាក់គន្លឹះផងដែរ។ ដោយសារតែមានការងឿងឆ្ងល់ ខ្ញុំក៏សួរ៖
«បង!!! ហេតុអ្វីចាំបាច់ចាក់សោរ?»
គាត់ក៏បានឆ្លើយថា៖
«បងចាក់ដើម្បីការពារទំនិញ ព្រោះនៅជាន់នេះសុទ្ធសឹងទំនិញមានតម្លៃ។»
ខ្ញុំងក់ក្បាល ហើយក៏ដើរចូលទៅក្នុងដោយគ្មានការសង្ស័យ។ ខ្ញុំបានឃើញទំនិញមួយចំនួនជាមួយនឹងទូរទស្សន៍ គ្រែរួមជាមួយនឹងពូក។ គាត់បានដើរមកជិតខ្ញុំ ហើយប្រាប់ខ្ញុំថា មិនចាំបាច់រាប់ស្តុកទេ ព្រោះទំនិញនៅសល់តិច មកមើលរឿងជាមួយគ្នាវិញប្រសើរជាង។ ខ្ញុំក៏ដើរទៅមើល ពុទ្ធោអើយ!!! គាត់មិនមែនមើលរឿង ធម្មតាទេ គឺជាប្រភេទរឿង១៨+ ។ មិនបង្អង់យូរ ព្រោះចង់មើលដែរ ខ្ញុំក៏គេងក្បែរនោះ ហើយមើល។ មិនយូរប៉ុន្មាន គាត់ក៏បានយកដៃខ្ញុំទៅដាក់ចំណុចដ៏ខ្ពស់របស់គាត់នោះ។ ដាក់ភ្លាមខ្ញុំមិនបង្អង់យូរ ក៏ចាប់ផ្តើមធ្វើចលនា ដើម្បីប៉ាន់ស្មានទំហំ។ គ្រាន់តែធ្វើចលនាភ្លាមខ្ញុំមានអារម្មណ៍ ថាប្អូនតូចរបស់គាត់ធំណាស់ បើទោះជាវានៅទន់ៗក៏ដោយ ។
គ្រាន់តែខ្ញុំចាប់ផ្តើមធើ្វចលនាបានប្រមាណ៥នាទី វាបានសម្តែងឫទ្ធិឡើងធំសម្បើម គឺពិតជាធំ មែនទែនដែលមិននឹកស្មានដល់។ ក្រោយមកខ្ញុំចាប់ផ្តើមរូតខោរបស់គាត់ គាត់ភ្ញាក់ព្រើត ហើយនិយាយថា កុំអី! ប៉ុនែ្តការឃាត់នេះ មិនឃាត់ចិត្តដែលចង់ឃើញរបស់គាត់នេះបានទេ។ ខ្ញុំក៏បានព្យាយាមម្តងទៀតបានដូចបំណង។ ម្តងនេះគាត់នៅសល់តែ លីអូដែលពោរពេញដោយ របស់ម្យ៉ាងដែលកំពុងតែគុំគួននរណាម្នាក់នៅខាងក្នុង ដែលធ្វើអោយដៃរបស់ខ្ញុំលូកទៅប៉ះម្តងទៀត។ នៅពេលនេះមានមានអារម្មណ៍កាន់តែច្បាស់ទៅលើរូបរាងដ៏ទ្រលុកទ្រលន់របស់វា ជាមួយនឹងចំហាយក្តៅៗ ខ្ញុំក៏មិនអាចឃាត់ចិត្តក្នុងការរង់ចាំមើលរបស់នៅខាងក្នុងនោះផងដែរ។
ដំណាក់កាលដ៏ព្រឺព្រួចនេះ មិនបានបង្អង់យូរ ខ្ញុំក៏ចាប់ទាញលីអូរបស់គាត់ចេញ។ ព្រះអើយ!!! នេះលើកទីមួយហើយដែលខ្ញុំបានឃើញរបស់មនុស្សប្រុសច្បាស់ និង ធំយ៉ាងនេះ ជាមួយរោម ដុះជុំវិញយ៉ាងស្រម៉ូវ។ ខ្ញុំក៏លូកដែទៅស្ទាប ច្របាច់ អង្អែលម្តងទៀត ជាមួយនឹងសំឡេងគ្រហឹមរបស់គាត់ ឮសូរតែ ហ៊ឺមមមមម!!!!
លេងបានប្រហែល១០នាទី គាត់ក៏បានចាប់ទាញក្បាលរបស់ខ្ញុំ ញល់ទៅលើរបស់គាត់ ហើយអណ្តាតរបស់ខ្ញុំចាប់ផ្តើមធ្វើចលនា ធ្វើអោយគាត់ថ្ងូរកាន់តែឮឡើងៗ។ អូយ! ស្រួលណាស់ៗៗៗៗ!!!!! ដៃរបស់គាត់រាវរកគោលដៅ ប៉ះចំរបស់ខ្ញុំដែលកំពុងតែចង់ធ្លាយចេញមកក្រៅនោះ។ គាត់ព្យាយាមស្រាតខោចេញ តែខ្ញុំបានជំទាស់។ ប៉ុន្តែការជំទាស់នេះ មិនមានសុពលភាពនោះទេ ព្រោះគាត់សុំឲ្យខ្ញុំទុកតែលីអូបានហើយ ហើយខ្ញុំក៏យល់ព្រម។ គាត់បានបរបោសអង្អែល។ នៅពេលនេះហើយដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំស្គាល់នូវអ្វីដែលហៅថា ឋានសូគ៍ ។
មិនយូរប៉ុន្មានសំលេងថ្ងូរកាន់តែឮឡើងៗ និង លឿនឡើងៗ អូយស្រួលណាស់ៗ!!! បងជិតចេញហើយ អូយៗ!!!!!! ទីបំផុតគាត់កដល់គោលដៅបានដូចបំណង ហើយគាត់ថែមទាំងនិយាយទៀតថា ពិតជាអស្ចារ្យណាស់។
អស់រយៈពេលមួយខែក្រោយមក គាត់បានជ្រើសរើសចំឈ្មោះខ្ញុំដើម្បីរាប់ស្តុកទៀត នៅពេលទៅដល់ឃ្លាំង គាត់ចាប់ផ្តើមចាត់ចែងដូចលើកមុនដែរ តែពេលនេះ ខ្ញុំចាប់ផ្តើមមានអារម្មណ៍ខ្លាចដូចមុនទៅ ខ្ញុំក៏ប្រកែកថា យើងគួររាប់ខាងក្រោមទាំងអស់គ្នាអោយអស់សិនទៅ ចាំទៅរាប់ខាងលើ គាត់ក៏យល់ព្រម។លើកនេះគាត់មិនបានទៅណាឡើយ គឺនៅចាំមើលខ្ញុំ។ ដោយសារតែហត់ និងញ៉ាំទឹកច្រើនផងនោះ ធ្វើឲ្យខ្ញុំឈឺនោម ហើយខ្ញុំដើរទៅបន្ទប់ទឹក។ ចង្រៃអី ភ្លេចដាក់គន្លឹះ ចាក់សោរ ទើបធើ្វឲ្យគាត់ចូលតាម ហើយមើលខ្ញុំកំពុងឈរនោម។ និយាយតាមត្រង់ ខ្ញុំអៀនឃ្លាំងណាស់។ ខ្ញុំប្រាប់គាត់ ហើយគាត់ក៏សើច រួចដើរទៅពីក្រោយខ្ញុំម្តង។
បន្ទាប់ពីរួចរាល់ហើយខ្ញុំបានងាកក្រោយ ព្រះអើយ!! ស្ទើតែលោះព្រលឹងដោយសារតែ ឃើញគាត់កំពុងតែជួយខ្លួនឯង ជាមួយអាប្អូនតូចដែលបញ្ចេញកំហឹង សើ្ទតែនឹងផ្ទុះទៅហើយនោះ។ ដោយសារតែឃើញគាត់ត្រូវការជំនួយ ខ្ញុំក៏បានលូកដៃទៅជួយគាត់។ មិនយូរប៉ុន្មាន វាក៏បានបន្ធូរកំហឹងដោយការខ្ជាក់ពិសដ៏ក្តៅចេញមកខាងក្រៅ។
កន្លងផុតមួយខែក្រោយមក ខ្ញុំក៏បានលាឈប់ពីការងារ ហើយក៏លែងបានជូបគាត់ទៀតរហូតដល់បច្ចុប្បន្ន។ ក្រោយពីលាឈប់ ខ្ញុំក៏បានជាប់នៅកនែ្លងថ្មីមួយទៀត ដែលមិត្តរួមការងារសុទ្ធសឹងជាយុវជន នៅក្មេងៗ។ ប្រសិនបើលោកអ្នកចង់ដឹងថា មានរឿងអីកើតឡើងទៀតនោះ សូមទាក់ទងមកខ្ញុំបាទ! J
សូមអរគុណ Boly!!!
សួនសុបិន 